วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในครอบครัวของผม
หลังรับเจ้าสุนัขโทชิ “ToShi
ShibaDog” มาเลี้ยง
ลำดับการปกครองในบ้านที่ควรจะเป็นควรเป็นไปตามแผนภาพนี้
แต่ความเป็นจริงนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิง
กลายเป็นว่าเจ้าสุนัขโทชิครองความเป็นใหญ่ในบ้านไปเรียบร้อย
ลำดับชั้นระดับเดียวกับคุณพ่อเลย โทชิมันกลัวคุณพ่อมาก
เชื่อฟังคุณพ่ออยู่เพียงคนเดียว คนอื่นสั่งมันไม่ค่อยได้เลย
คุณพ่อก็ปากแข็งบอกว่าเบื่อมัน ไม่ชอบมันหรอก.... แต่จู่ๆ ก็ไปซื้อแผ่นรองพื้นกันลื่นหลากสีสันมาปูให้โทชิ
บอกว่าพื้นมันลื่นกลัวขามันจะเสีย.... คุณพ่อปากแข็งเนอะ
สำหรับคุณแม่นี่ไปกันใหญ่ครับ ก่อนผมจะซื้อโทชิ“ToShi
ShibaDog” มาเลี้ยง
คุณแม่เธอบ่นทุกวันอย่างกับหมีกินผึ้งว่า อยากให้แม่ตายเหรอ
ไม่รู้เหรอว่าแม่เกลียดหมาแค่ไหน....
แต่มาดูสภาพหลังเลี้ยงโทชิสิครับ
เข้าข่ายคำว่า รักและหลงเจ้าโทชิอย่างหัวปักหัวปำ
แรกๆที่โทชิมามันจะไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นโซฟาเด็ดขาด...
แต่ตอนนี้โซฟากลายเป็นที่นอนประจำของมันไปเสียแล้ว
ดูสิ..คนนั่งพื้น...สุนัขนั่งโซฟา
ส่วนน้องสาวผมไม่ต้องพูดถึงครับ...หลงมันตั้งแต่แรกเห็น
การเปลี่ยนแปลงหลังรับโทชิเข้ามาอยู่ในบ้านนั้นไม่ใช่ว่าไม่ดีครับ
แรกๆอาจมีบ่นว่า เหนื่อย รำคาญ ต้องลำบาก เช็ดขี้ เช็ดเยี่ยว ต้องพามันไปวิ่งเล่น แต่หลังๆทุกคนก็ปรับตัวได้...และผมได้สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีคือ
ทุกคนได้ใช้เวลาในครอบครัวร่วมกันมากขึ้น โดยอาศัยสุนัขเป็นสื่อกลาง
จากอดีตที่เมื่อทุกคนกลับมาถึงบ้านจะแยกย้าย...
ต่างคนต่างทำกิจกรรมส่วนตัวในห้องของตัวเอง ก็ต้องมาทำกิจกรรมร่วมกัน เล่นกับโทชิ
พูดคุยกันอย่างสนุกสนาน ในห้องส่วนกลางของบ้าน
เจ้าสุนัขตัวนี้ได้เปลี่ยนชีวิตของพวกเรา
“ToShi ShibaDog”
“ToShi ShibaDog”
“This dog has changed our life”
No comments:
Post a Comment